Verbum

разумны, ✂.

1. Такі, якому дадзены розум, надзелены розумам; які выяўляе розум.

   • Р. чалавек.
   • Разумная парада.
   • Разумная машына (перан. якая выконвае складаную работу).

2. Які сведчыць аб розуме, разважлівасці.

   • Разумная думка.

3. Які адпавядае абставінам, мэтазгодны.

   • Разумная арганізацыя працы.

|| наз. разумнасць, ✂.

разумовы, ✂.

1. Звязаны з дзейнасцю розуму, свядомасцю.

   • Разумовая праца.
   • Разумовыя здольнасці.

2. Абстрактны, які існуе або ўяўляецца толькі ў думках.

разупэўніцца, ✂; зак.

Страціць упэўненасць у чым-н.

• Р. у сваіх меркаваннях.

|| незак. разупэўнівацца, ✂.

|| наз. разупэўненне, ✂.

разупэўніць, ✂; зак.

Довадамі прымусіць каго-н. адмовіцца ад сваіх перакананняў, ад упэўненасці ў чым-н.

• Р. у правільнасці рашэння задачы.

|| незак. разупэўніваць, ✂.

|| наз. разупэўненне, ✂.

разухабісты, ✂ (разм.).

1. Вельмі бойкі, развязны.

   • Р. хлопец.

2. Напоўнены грубай весялосцю, ліхацтвам.

   • Р. рогат.

|| наз. разухабістасць, ✂.

разуцца, ✂; зак.

Зняць са сваіх ног абутак.

|| незак. разувацца, ✂.

разуць, ✂; зак.

Зняць з каго-, чаго-н. абутак.

• Р. дзіця.
• Р. правую нагу.

|| незак. разуваць, ✂.

разуючыць, ✂; зак.

Зняць з жывёлы паклажу, уюк.

• Р. вярблюда.

|| незак. разуючваць, ✂.

разыграцца, ✂; зак.

1. Захапіцца ігрой, натхніцца.

   • Артысты разыграліся.

2. Пайграўшы некаторы час, настроіцца на лёгкую і свабодную ігру на якіх-н. інструментах (разм.).

   • Піяніст разыграўся.

3. Адбыцца, здарыцца.

   • Пад раніцу разыгралася бітва.

|| незак. разыгрывацца, ✂.

разыграць, ✂; зак.

1. Іграючы, выканаць (музычны твор, тэатральную п’есу).

   • Р. квартэт.
   • Р. ролю.

2. Згуляць, давесці шахматную партыю да канца.

3. Прысудзіць шляхам латарэі, жэрабя выйгрыш.

   • Р. дзесяць выйгрышаў.

4. Жартуючы з каго-н., паставіць яго ў смешнае становішча (разм.).

   • Р. таварыша.

|| незак. разыгрываць, ✂.

|| наз. розыгрыш, ✂.