разумны прыметнік

  1. Такі, якому дадзены розум, надзелены розумам; які выяўляе розум.

    • Р. чалавек.
    • Разумная парада.
    • Разумная машына (пераноснае значэнне: якая выконвае складаную работу).

  2. Які сведчыць аб розуме, разважлівасці.

    • Разумная думка.

  3. Які адпавядае абставінам, мэтазгодны.

    • Разумная арганізацыя працы.

|| назоўнік: разумнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)