разуць, ​; зак.

Зняць з каго-, чаго-н. абутак.

  • Р. дзіця.
  • Р. правую нагу.

|| незак. разуваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)