Verbum

гразы, ✂.

1. Пакрыты граззю.

   • Гразкая дарога.

2. Багністы, топкі.

   • Гразкае дно ў вадаёме.

|| наз. гразкасць, ✂.

гразь, ✂, ж.

1. Размяклая ад вады глеба.

   • На агародзе г.

2. Бруд, нечыстоты.

   • На падлозе г.

3. перан. Пра амаральнасць, нячэснасць, што-н. ганебнае, нізкае.

◊

• Абліць граззю каго (разм. неадабр.) — незаслужана абняславіць, зняважыць каго-н.

• Змяшаць з граззю каго (разм. неадабр.) — груба аблаяць, зняважыць, зняславіць.

• Не ўдарыць тварам у гразь (разм. адабр.) — паказаць сябе як найлепш.

• Як гразі чаго (разм.) — вельмі многа.

• Грыбоў сёлета як гразі.

|| прым. гразевы, ✂. Г. паток.

грак, ✂, м.

Пералётная птушка сямейства крумкачыных з чорным блішчастым апярэннем.

|| прым. грачыны, ✂.

• Г. вывадак.

гракнуцца, ✂; зак. (разм.).

Упасці з модным грукатам.

• Г. аб падлогу.

грам, ✂, м.

Адзінка вагі ў метрычнай сістэме мер, роўная адной тысячнай долі кілаграма.

|| прым. грамовы, ✂.

грамабой, ✂, м.

Той, хто пасылае гром на зямлю, грамавік, грамавержац (у антычнай міфалогіі эпітэт Зеўса-Юпітэра).

грамада, ✂, ж.

1. Група людзей, натоўп.

2. Пазямельная абшчына ў Беларусі і на Украіне да Кастрычніцкай рэвалюцыі, а таксама сход членаў гэтай абшчыны.

3. Уваходзіць у назву некаторых палітычных партый і арганізацый.

   • Беларуская Сацыял-Дэмакратычная Грамада.

грамадазнавец, ✂, м.

Спецыяліст па грамадазнаўству.

|| прым. грамадазнаўчы, ✂.

грамадазнаўства, ✂, н.

1. Сукупнасць навук аб грамадстве.

2. У былым СССР: прадмет школьнага выкладання, які змяшчае асновы грамадска-палітычных навук.

|| прым. грамадазнаўчы, ✂.

грамадзянін, ✂, м.

1. Асоба, якая належыць да пастаяннага насельніцтва дадзенай дзяржавы, карыстаецца абаронай, правамі і абавязкамі, устаноўленымі яе канстытуцыяй.

2. Дарослы чалавек, а таксама форма афіцыйнага звароту да яго.

|| ж. грамадзянка, ✂.