Verbum

граза, ✂, ж.

Той (тое), што выклікае, наводзіць страх.

• Партызаны былі гразой нямецкіх захопнікаў.

гразе...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які мае адносіны да гразі (у 1 знач.), напр. гразеадстойнік, гразеачышчальнік, гразеўлоўнік;
2. які мае адносіны да гразей, напр. гразелячэбніца, гразелячэнне.

гразекаменны, ✂, (спец.).

Які складаецца з рэдкай гразі, змяшанай з камянямі.

• Гразекаменныя патокі (селі).

гразелячэбніца, ✂, ж.

Лячэбная ўстанова, у якой лечаць гразямі.

гразелячэнне, ✂, н.

Лячэнне гразямі.

|| прым. гразелячэбны, ✂.

гразі, ✂, н.

Азёрны або ліманны іл як лекавы сродак, а таксама месца, дзе ім лечацца.

• Лячыцца гразямі.
• Паехаць на г.

|| прым. гразевы, ✂.

• Гразевая ванна.

гразіцца, ✂; незак.

Тое, што і гразіць.

гразіць, ✂; незак.

1. каму і без дапаўнення.

   • Рабіць пагражальны жэст.
   • Г. пальцам.

2. каму чым. Абяцаць зрабіць каму-н. непрыемнасць.

   • Г. турмой.

|| зак. прыгразіць, ✂.

гразішча, ✂, ж. (разм.).

Вялікая гразь.

• Г. — не вылезці.

гразнуць, ✂; незак.

Апускацца ў што-н. гразкае, топкае.

• Ногі гразлі ў цягучай твані балота.

|| зак. загразнуць, ✂.