Verbum

гразь, ✂, ж.

1. Размяклая ад вады глеба.

   • На агародзе г.

2. Бруд, нечыстоты.

   • На падлозе г.

3. перан. Пра амаральнасць, нячэснасць, што-н. ганебнае, нізкае.

◊

• Абліць граззю каго (разм. неадабр.) — незаслужана абняславіць, зняважыць каго-н.

• Змяшаць з граззю каго (разм. неадабр.) — груба аблаяць, зняважыць, зняславіць.

• Не ўдарыць тварам у гразь (разм. адабр.) — паказаць сябе як найлепш.

• Як гразі чаго (разм.) — вельмі многа.

• Грыбоў сёлета як гразі.

|| прым. гразевы, ✂. Г. паток.