Verbum

набожны, ✂.

Які верыць у бога і выконвае ўсе рэлігійныя абрады.

• Н. чалавек.

|| наз. набожнасць, ✂.

набой, ✂, м.

Зарад пораху са шротам або куляй для паляўнічай стрэльбы; патрон з такім зарадам.

• Праверыць н.

|| прым. набойны, ✂.

набойка, ✂, ж.

1. Ніжні слой абцаса.

   • Поліурэтанавыя набойкі.

2. Металічная пласцінка, якая набіваецца на абцас або насок абутку.

   • Чаравікі з жалезнымі набойкамі.

|| прым. набоечны, ✂.

набок, прысл.

1. На адзін бок, набакір.

   • Валасы зачасаны н.

2. у знач. вык. Прэч з дарогі.

   • Набок! — крычаў шафёр.

набор, ✂, м.

1. гл. набраць.

2. Сукупнасць прадметаў аднолькавага прызначэння.

   • Н.інструментаў.
   • Н. слоў (перан. спалучэнне слоў без усякага сэнсу, бяссэнсіца).

3. Друкарскія літары, што перадаюць які-н. тэкст.

   • Рассыпаць н.

4. Аздабленне з металічных прадметаў на вупражы (спец.).

|| прым. наборны, ✂.

• Н. цэх.

наборшчык, ✂, м.

Рабочы, спецыяліст па друкарскаму набору.

|| ж. наборшчыца, ✂.

|| прым. наборшчыцкі, ✂.

набоўтаць, ✂; зак. (разм.).

Боўтаючы, рашчыніць, замяшаць нейкую колькасць чаго-н.

• Н. цеста на бліны.

|| незак. набоўтваць, ✂.

набраклы, ✂.

1. Які павялічыўся ў аб’ёме ад вільгаці, вадкасці.

   • Набраклыя дзверы.

2. Тое, што і набухлы.

набракнуць, ✂; зак.

1. Набрыняўшы ад вільгаці, павялічыцца ў аб’ёме; набухнуць.

   • Дзверы набраклі.

2. Тое, што і набухнуць (у 1 і 3 знач.).

|| незак. набракаць, ✂.

|| наз. набраканне, ✂.

набрахацца, ✂; зак. (разм.).

1. Удосталь пабрахаць.

   • Сабакі за ноч набрахаліся.

2. перан. Уволю набалбатацца (груб.).