набок, прысл.

  1. На адзін бок, набакір.

    • Валасы зачасаны н.

  2. у знач. вык. Прэч з дарогі.

    • Набок! — крычаў шафёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)