набракнуць, ✂; зак.

  1. Набрыняўшы ад вільгаці, павялічыцца ў аб’ёме; набухнуць.

    • Дзверы набраклі.

  2. Тое, што і набухнуць (у 1 і 3 знач.).

|| незак. набракаць, ✂.

|| наз. набраканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)