Verbum

лог, ✂, м.

Шырокі доўгі яр з адхоннымі схіламі.

• Ісці логам.
• Спусціцца ў л.

|| памянш. лажок, ✂.

|| прым. лагавы, ✂.

• Лагавыя травы.

логава, ✂, н.

1. Паглыбленне ў зямлі, якое служыць жыллём зверу.

   • Воўчае л.

2. перан. Месца размяшчэння варожых сіл (разм.).

   • Партызаны нечакана наляцелі на фашысцкае л.

3. перан. Убогае жыллё; пасцель чалавека, калі яна мае выгляд бярлогі (разм.).

логавішча, ✂, н.

1. Тое, што і логава.

2. Месца масавага ляжання марскіх звяроў.

   • Л. цюленяў.

логік, ✂, м.

Спецыяліст па логіцы.

логіка, ✂, ж.

1. Навука аб законах і формах мыслення.

   • Дыялектычная л.

2. Ход разважанняў, вывадаў.

   • Выдатная л.

3. Унутраная заканамернасць чаго-н.

   • Л. падзей.

|| прым. лагічны, ✂.

лодар, ✂, м. (разм.).

Той, хто не хоча працаваць, гультай.

лодарнічаць, ✂; незак. (разм.).

Ухіляцца ад працы, гультаяваць.

|| наз. лодарнічанне, ✂.

лодачка, ✂, ж.

1. гл. лодка.

2. звычайна мн. Адкрытыя жаночыя туфлі.

   • Яна прыгожа прытупвала сваімі новенькімі лодачкамі.

лодачнік, ✂, м.

Чалавек, які займаецца перавозкай на лодцы, той, хто плавае на лодцы.

|| ж. лодачніца, ✂.

лоджыя, ✂, ж.

1. Адкрытая галерэя, якая прымыкае да будынка.

2. Род балкона, паглыбленага ў фасад будынка.

   • Кватэра з лоджыямі.

|| прым. лоджыевы, ✂.