Verbum

канкур, ✂, м.

У конным спорце: пераадоленне некалькіх перашкод на пэўным маршруце.

• Спаборнічаць у канкуры.

|| прым. канкурны, ✂.

канкурсант, ✂, м.

Удзельнік конкурсу (звычайна музычнага).

|| ж. канкурсантка, ✂.

канкурыраваць, ✂; незак.

Уступаць у канкурэнцыю з кім-н.

канкурэнт, ✂, м.

Той, хто канкурыруе з кім-н.

|| ж. канкурэнтка, ✂.

|| прым. канкурэнцкі, ✂.

канкурэнтаздольны, ✂ (кніжн.).

Здольны вытрымаць канкурэнцыю, супрацьстаяць канкурэнтам.

|| наз. канкурэнтаздольнасць, ✂.

канкурэнцыя, ✂, ж.

Саперніцтва, барацьба за перавагу, за дасягненне большых выгод.

• Гандлёвая к.
• Нездаровая капіталістычная к.

|| прым. канкурэнтны, ✂.

канон, ✂, м.

1. Правіла або сукупнасць правіл якога-н. напрамку, вучэння (кніжн.).

   • Эстэтычныя каноны класіцызму.

2. Царкоўнае ўстанаўленне, правіла (кніжн.).

   • Царкоўны к.

3. Царкоўнае песнапенне ў пахвалу святога або свята (спец.).

   • Памінальны к.

каноплі, ✂.

Высокая травяністая расліна сямейства каноплевых, са сцёблаў якой вырабляюць пяньку, а з семя — алей, а таксама семя гэтай расліны.

◊

• Як Піліп з канапель (разм.) — знянацку выскачыць, з’явіцца адкуль-н,

|| прым. канапляны, ✂.

• К. алей.

каноэ, нескл., н.

Адкрытая спартыўная лодка без уключын, у якой грабуць адналопасцевым вяслом, стоячы на адным калене (бываюць адзіночкі і двойкі).

кансалідаваць, ✂; зак. і незак.

1. З’яднаць (яднаць), згуртаваць (згуртоўваць) (кніжн.).

   • К. сілы змагароў за незалежнасць.

2. Ператварыць (ператвараць) кароткатэрміновыя дзяржаўныя даўгавыя абавязацельствы ў доўгатэрміновыя або бестэрміновыя (спец.).

   • К. пазыку.

|| наз. кансалідацыя, ✂.