канкур

назоўнік | мужчынскі род

У конным спорце: пераадоленне некалькіх перашкод на пэўным маршруце.

  • Спаборнічаць у канкуры.

|| прыметнік: канкурны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)