лаг, ✂, м. (спец.).
Прыбор для вымярэння хуткасці руху судна і пройдзенай ім адлегласці.
|| прым. лагавы, ✂.
лага, ✂, ж.
Драўляны брус, на які насцілаецца падлога.
лагаднець, ✂; незак.
Станавіцца лагодным, лагаднейшым.
- Стары часам лагаднеў і пачынаў казку.
|| зак. палагаднець, ✂.
лагапат, ✂, м.
Чалавек з маўленчымі недахопамі.
лагапатыя, ✂, ж. (спец.).
Заганы ў вымаўленні (заіканне, картавасць, шапялявасць).
|| прым. лагапатычны, ✂.
лагапедыя, ✂, ж.
Раздзел дэфекталогіі, які займаецца недахопамі вымаўлення і іх выпраўленнем.
|| прым. лагапедычны, ✂.
лагарыфм, ✂, м.
У матэматыцы: паказчык ступені, у якую трэба ўзвесці лік-аснову, каб атрымаць дадзены лік.
|| прым. лагарыфмічны, ✂.
- Лагарыфмічная лінейка (лічыльны інструмент).
лагарыфмаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).
Знайсці (знаходзіць) лагарыфм дадзенага ліку.
|| наз. лагарыфмаванне, ✂.