Verbum

каніфоль, ✂, ж.

Жаўтавата-чырвонае смалістае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў якасці клеявога і ізаляцыйнага матэрыялу ў прамысловасці, а таксама для націрання смычкоў струнных інструментаў.

|| прым. каніфольны, ✂.

каніцель, ✂, ж.

1. Вельмі тонкая металічная нітка для вышывання.

2. перан. Нуднае, зацяжное вырашэнне якой-н. справы.

|| прым. каніцельны, ✂.

• Каніцельная справа.

каніцельшчык, ✂, м. (разм.).

1. Рабочы каніцельнай вытворчасці.

2. перан. Нерастаропны, марудны чалавек, якому ўласціва запаволенае бесталковае вядзенне справы.

   • Ён у нас вядомы к.

|| ж. каніцельшчыца, ✂.

|| прым. каніцельшчыцкі, ✂.

канічны, ✂.

Які мае форму конуса.

• Канічная паверхня.

канкан, ✂, м.

Род эстраднага танца хуткага тэмпу з высокім падкідваннем ног.

канкарданс, ✂, м. (спец.).

Тып слоўніка, створаны пераважна камп’ютэрнымі сродкамі, які поўна падае словы канкрэтнага тэксту з лексікаграфічнымі характарыстыкамі (камбінаторнымі, частотнымі і інш.) і з усімі наяўнымі ў тэксце ілюстрацыямі да кожнага слова.

канклаў, ✂, м.

Савет кардыналаў, які выбірае рымскага папу.

канкрэтны, ✂.

Які рэальна існуе, дакладны, прадметна акрэслены, у адрозненне ад абстрактнага, адцягненага.

• К. прадмет.
• Разважаць канкрэтна (прысл.).

|| наз. канкрэтнасць, ✂.

канкрэтызаваць, ✂; зак. і незак.

Даць (даваць) канкрэтнае выражэнне чаму-н.; удакладніць (удакладняць) што-н.

• К. прапанову.

|| наз. канкрэтызацыя, ✂.

канкрэтыка, ✂, ж. (разм.).

Канкрэтныя факты, справы, учынкі.