каніцельшчык, ✂, м. (разм.).

  1. Рабочы каніцельнай вытворчасці.

  2. перан. Нерастаропны, марудны чалавек, якому ўласціва запаволенае бесталковае вядзенне справы.

    • Ён у нас вядомы к.

|| ж. каніцельшчыца, ✂.

|| прым. каніцельшчыцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)