Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бестэрміно́вы, .

Які не абмежаваны тэрмінам.

  • Б. пашпарт.
  • Бестэрміновае карыстанне.

|| наз. бестэрміновасць, .

бесхара́ктарны, .

Бязвольны; які лёгка паддаецца чужому ўздзеянню.

  • Бесхарактарная асоба.

|| наз. бесхарактарнасць, .

бесхрыбе́тны, .

Які не мае цвёрдага характару, пэўнай лініі паводзін; беспрынцыповы.

|| наз. бесхрыбетнасць, .

бесцырымо́нны, .

Які выходзіць за межы ветлівасці, не прытрымліваецца агульнапрынятых норм паводзін; развязны.

|| наз. бесцырымоннасць, .

бесчалаве́чны, .

Які не мае літасці, жорсткі, люты.

  • Бесчалавечныя адносіны.

|| наз. бесчалавечнасць, .

бесшаба́шны, (разм.).

Бестурботны, заліхвацкі, адважны.

  • Б. хлопец.

|| наз. бесшабашнасць, .

бето́н, , м.

Будаўнічы матэрыял, атрыманы з сумесі цэменту, вады, пяску, шчэбеню і пад., які цвярдзее пасля ўкладкі.

|| прым. бетонны, .

бетонамяша́лка, , ж.

Машына для механічнага перамешвання сумесі пры вырабе бетону.

бето́нка, , ж. (разм.).

Дарога, пакрытая бетонам.

бето́ншчык, , м.

Рабочы, спецыяліст па бетонных работах.

|| ж. бетоншчыца, .