Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бескантро́льны, .

Які нікім не кантралюецца.

  • Бескантрольная дзейнасць.

|| наз. бескантрольнасць, .

бесканфлі́ктны, .

Пазбаўлены канфлікту (канфліктаў).

  • Бесканфліктная сітуацыя.

|| наз. бесканфліктнасць, .

бескары́слівы, .

Які не звязаны з асабістай выгадай.

  • Б. чалавек.
  • Б. ўчынак.

|| наз. бескарыслівасць, .

бескары́сны, .

Які не прыносіць ніякай карысці; дарэмны.

  • Б. занятак.

|| наз. бескарыснасць, .

бескасцёвы, .

Які не мае касцяка, касцей.

бескватэ́рны, .

Які не мае кватэры.

бесклапо́тны, .

Які не праяўляе клопату, турбот пра свае справы, паводзіны і пад.

  • Б. чалавек.

|| наз. бесклапотнасць, .

бескульту́р’е, , н. (разм.).

Тое, што і бескультурнасць.

бескульту́рнасць, , ж.

Адсутнасць усякай культуры, культурнасці.

беспаваро́тны, .

Канчатковы, які не будзе зменены.

  • Беспаваротнае рашэнне.

|| наз. беспаваротнасць, .