Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лінолеум, , м.

Трывалы палімерны матэрыял для пакрыцця падлогі.

|| прым. лінолеумавы, .

лінуцца, ; зак.

Паліцца, хлынуць патокам.

лінуць, ; зак.

  1. Рэзкім рухам выліць, узліць на што-н. вадкасць.

    • Л. вады на рукі.
  2. Пачаць моцна ліцца, хлынуць патокам (пра дождж, святло, паветра і пад.).

    • Лінуў дождж.

лінчавальнік, , м.

Той, хто лінчуе, заклікае да суду Лінча.

|| прым. лінчавальніцкі, .

лінчаваць, ; зак. і незак.

У ЗША: падвергнуць (-вяргаць) самасуду, так званаму суду Лінча.

|| наз. лінчаванне, .

лінь1, , м.

Прэснаводная рыба сямейства карпавых з тоўстым слізістым целам.

|| памянш. лінёк, .

лінь2, , м. (спец.).

Вельмі моцны канат для карабельнай снасці.

|| памянш. лінёк, .

|| прым. лінявы, .

лінючы, .

Які лёгка ліняе, выцвітае.

  • Л. паркаль.

|| наз. лінючасць, .

лінялы, .

Які страціў першапачатковую афарбоўку, выцвілы.

ліняць, ; незак.

  1. Траціць сваю першапачатковую афарбоўку, выцвітаць.

    • Тканіна ліняе на сонцы.
  2. Скідваць ці мяняць у пэўныя перыяды сваё покрыва (пра жывёл, птушак).

    • Зайцы ліняюць.

|| зак. выліняць, , зліняць, і паліняць, .

|| наз. лінянне, і лінька, .

  • Веснавая лінька пушных звяроў.