Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

худнець, ; незак.

Тое, што і худзець.

|| зак. схуднець, .

|| наз. схудненне, .

худоба, , ж., зб. (разм.).

Свойская жывёла.

  • Чым жа будзем карміць худобу?

худобіна, , ж. (разм.).

Пра адну буйную свойскую жывёлу.

худы1 прым.

З тонкім, хударлявым целам.

  • Х. чалавек.
  • Худыя рукі.

|| памянш. худзенькі, .

худы2, (разм.).

  1. Дрэнны.

    • Худая зямля.
  2. Дзіравы, стары.

    • Х. мяшок.

|| памянш. худзенькі, .

хукаць, ; незак.

Выпускаць ротам струмень паветра, каб сагрэць, прыцішыць боль і пад.

  • Х. на рукі.

|| аднакр. хукнуць, .

|| зак. пахукаць, .

|| наз. хуканне, .

хуліган, , м. (пагард.).

Той, хто груба парушае грамадскі парадак, займаецца хуліганствам.

|| ж. хуліганка, .

|| прым. хуліганскі, .

хуліганісты, (разм.).

  1. Схільны да хуліганства.

    • Х. хлопец.
  2. Такі, як у хулігана.

    • Хуліганістыя манеры.

хуліганіць, ; незак.

Груба парушаць грамадскі парадак, займацца хуліганствам.

|| зак. нахуліганіць, .

хуліганнё, , н., зб. (разм.).

Хуліганы.

  • Сабралася адно х.