Verbum

лёда...

Першая частка складаных слоў, якая пішацца, калі націск у другой частцы падае не на першы склад і ўжыв. са знач.:

1. які мае адносіны да лёду, напр. лёдагенератар, лёдазасцярога, лёдазабеспячэнне, лёдаўтварэнне;
2. які ўтрымлівае лёд, напр. лёдагрунтавы.

лёк, ✂, м.

Селядзечны расол.

• Мачаць хлеб у л.

лён, ✂, м.

1. Травяністая расліна, са сцяблоў якой атрымліваюць валакно, а з семя — алей.

   • Цвітуць ільны.

2. Валакно, якое вырабляецца са сцёблаў гэтай расліны.

   • Прасці л.

|| памянш. ласк. лянок, -нку, м.

|| прым. ільняны, ✂ і льняны, ✂.

лёна...

Першая частка складаных слоў; тое, што і ільно..., напр. лёнаапрацоўчы, лёнаачышчальнік, лёнапрадзенне, лёнасушылка, лёнатраста.

лёнавыя, ✂.

Сямейства двухдольных раслін з валакністым сцяблом і алеістым насеннем.

лён-даўгунец, ✂, м.

Лён з доўгім валакном, яго сцябло да 125 см у вышыню, з малым разгалінаваннем, што надае высокую якасць валакну.

лён-кудраш, ✂, м.

Расліна з невысокім кусцістым сцяблом (31— 50 см), разводзіцца як багатая на алей культура.

лёс​¹, ✂, м.

1. Ход жыццёвых падзей, якія складваюцца незалежна ад волі чалавека; збег акалічнасцей.

   • Л. паслаў шчасце.

2. Доля.

   • Шчаслівы л.
   • Жаночы л.

3. Развіццё чаго-н.; далейшае існаванне, будучыня.

   • Л. чалавецтва.

◊

• На волю лёсу (кніжн.) — без падтрымкі, без дапамогі звонку.

лёс​², ✂, (спец.).

Рыхлая горная парода светла-жоўтага колеру, на якой фарміруецца ўрадлівая глеба.

|| прым. лёсавы, ✂.

• Лёсавыя глебы.

лёсападобны, ✂.

Падобны па сваіх уласцівасцях і выгляду на лёс.

• Лёсападобныя суглінкі.