Verbum

чыгуналіцейшчык, ✂, м.

Рабочы, які займаецца выплаўкай чыгуну, ліццём чыгунных вырабаў.

чыгунаплавільны, ✂.

Тое, што і чыгуналіцейны.

• Ч. завод.

чыгуначнік, ✂, м.

Работнік чыгуначнага транспарту.

|| ж. чыгуначніца, ✂.

чыгунка, ✂, ж.

1. Рэйкавая дарога, прызначаная для руху паяздоў.

   • Пракласці чыгунку.
   • Рамонт чыгункі.

2. Комплекснае транспартнае прадпрыемства, якое забяспечвае перавозку пасажыраў і грузаў па такой дарозе.

   • Працаваць дыспетчарам на чыгунцы.

3. Чыгунная печка (разм.).

|| прым. чыгуначны, ✂.

чыж, ✂, м.

Невялікая лясная пеўчая птушка сямейства ўюрковых.

|| прым. чыжоў, ✂ і чыжовы, ✂.

чыжык​¹, ✂, м.

Тое, што і чыж.

|| прым. чыжыкавы, ✂.

чыжык​², ✂, м.

Дзіцячая гульня, у якой завостраная з двух канцоў палачка заганяецца ў круг ударам другой палачкі, а таксама сама такая палачка.

• Гуляць у чыжыка.

чый​¹, займ.

1. пытальны. Указвае на прыналежнасць каму-, чаму-н.

   • Чыя гэта хата?
   • Ч. гэта нож?

2. пытальны і адносны. З якой сям’і, з якога роду.

   • Ч. ты будзеш?

3. неазнач. Тое, што і чый-небудзь (разм.).

   • Не хадзі босы, абуй чые чаравікі.

4. адносны. Падпарадкоўвае даданыя азначальныя сказы.

   • Гэта быў чалавек, чыя хата стаяла на ўзлеску.

5. адносны. Падпарадкоўвае даданыя дапаўняльныя сказы.

6. адносны. Падпарадкоўвае даданыя дзейнікавыя сказы.

   • Няхай той, чыя гэта шапка, і забярэ яе.

чый​², ✂, м.

1. Высокі стэпавы кавыль, які расце ў Сярэдняй і Цэнтральнай Азіі.

   • Сцябло чыю.

2. Высушаныя сцёблы гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца для пляцення розных вырабаў, а таксама як сыравіна для папяровай і цэлюлознай вытворчасці.

чыйсьці, займ.

Які невядома каму належыць.

• Пачуўся ч. стук.
• Ляжала на стале чыясьці кніжка.