Verbum

хлюпаць, ✂; незак. (разм.).

1. Утвараць характэрныя гукі, падобныя на хлюпат (пра ваду, вадкасць).

   • Пад нагамі хлюпала вада.

2. Рухацца, ісці па чым-н. вязкім, гразкім, утвараючы такія гукі.

   • Х. па гразі.

3. Плакаць, усхліпваючы.

4. З шумам, часта ўцягваць носам паветра пры насмарку, плачу.

   • Х. носам.

|| аднакр. хлюпнуць, ✂.

|| наз. хлюпанне, ✂.

хлюпік, ✂, м. (разм.).

Бязвольны, нікчэмны, маладушны чалавек.

• Нікчэмны х.

хлюпкі, ✂ (разм.).

Гразкі, багністы, балоцісты.

• Хлюпкая дарога.

|| наз. хлюпкасць, ✂.

хлюпнуцца, ✂; зак. (разм.).

Упасці, плюхнуцца ў што-н. вязкае, вадкае.

• Х. ў гразь.

хлюст, ✂, м. (разм.).

Франтаваты, нахабны, пранырлівы чалавек.

хлябтаць, ✂; незак.

1. Піць, высоўваючы язык (пра некаторых жывёлін).

   • Кот хлебча малако.

2. Піць прагна, у вялікай колькасці (разм.).

   • Х. ваду.
   • Х. гарэлку.

|| зак. выхлебтаць, ✂.

|| наз. хлябтанне, ✂.

хлясцік, ✂, м.

Вузкая палоска тканіны, прышытая або прышпіленая па таліі верхняга адзення.

• Паліто з хлясцікам.

хмара, ✂, ж.

1. Вялікае, звычайна цёмнае воблака, якое прыносіць дождж, град, снег.

   • З-за лесу выпаўзала цёмная х.

2. перан., каго-чаго. Мноства, рухомая маса.

   • Х. камароў.

|| памянш. хмарка, ✂.

|| прым. хмаравы, ✂.

хмарны, ✂.

1. Пакрыты хмарамі.

   • Хмарнае неба.

2. Пахмурны, хмурны.

   • Х. дзень.

3. перан. Пануры, сумны, невясёлы.

   • Х. настрой.

|| наз. хмарнасць, ✂.

хмарыцца, ✂; незак.

Зацягвацца хмарамі, станавіцца хмарным.

• Неба х.
• Х. на дождж (безас.).