хлюпаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

  1. Утвараць характэрныя гукі, падобныя на хлюпат (пра ваду, вадкасць).

    • Пад нагамі хлюпала вада.
  2. Рухацца, ісці па чым-н. вязкім, гразкім, утвараючы такія гукі.

    • Х. па гразі.
  3. Плакаць, усхліпваючы.

  4. З шумам, часта ўцягваць носам паветра пры насмарку, плачу.

    • Х. носам.

|| аднакратны дзеяслоў: хлюпнуць.

|| назоўнік: хлюпанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)