хлюпаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
-
Утвараць характэрныя гукі, падобныя на хлюпат (пра ваду, вадкасць).
- Пад нагамі хлюпала вада.
-
Рухацца, ісці па чым-н. вязкім, гразкім, утвараючы такія гукі.
- Х. па гразі.
-
Плакаць, усхліпваючы.
-
З шумам, часта ўцягваць носам паветра пры насмарку, плачу.
- Х. носам.
|| аднакратны дзеяслоў: хлюпнуць.
|| назоўнік: хлюпанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)