хмара назоўнік | жаночы род
-
Вялікае, звычайна цёмнае воблака, якое прыносіць дождж, град, снег.
- З-за лесу выпаўзала цёмная х.
-
пераноснае значэнне, каго-чаго. Мноства, рухомая маса.
- Х. камароў.
|| памяншальная форма: хмарка.
|| прыметнік: хмаравы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)