хмара, ✂, ж.

  1. Вялікае, звычайна цёмнае воблака, якое прыносіць дождж, град, снег.

    • З-за лесу выпаўзала цёмная х.

  2. перан., каго-чаго. Мноства, рухомая маса.

    • Х. камароў.

|| памянш. хмарка, ✂.

|| прым. хмаравы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)