Verbum

хлопаць, ✂; незак.

1. Стукаць па чым-н., звычайна з шумам.

   • Х. далоняй далонню па плечуку каго-н.

2. Утвараць моцныя гукі, стукаючы чым-н.

   • Х. дзвярамі.

3. Утвараць кароткія адрывістыя гукі.

   • Дзесьці хлопалі стрэлы.

|| аднакр. хлопнуць, ✂.

|| наз. хлопанне, ✂.

хлопец, ✂, м.

Малады чалавек, юнак.

хлопча, клічная форма ад наз. хлопец, м. (разм.).

Ужыв. як сяброўскі зварот да каго-н.

• Адкуль ты, х., будзеш родам?

хлопчык, ✂, м.

Дзіця або падлетак мужчынскага полу.

• З малых год х. пачаў працаваць.

◊

• Хлопчык з ногцік (разм. жарт.) — вельмі маленькі хлопчык [па назве казачнага персанажа — вельмі маленькага, але кемлівага і спрытнага хлопчыка].

хлор, ✂, м.

Хімічны элемент, удушлівы газ жоўта-зялёнага колеру, які выкарыстоўваецца як абеззаражвальны і атрутны сродак.

|| прым. хлорны, ✂.

• Х. пах.

хлорафармаваць, ✂; зак. і незак. (уст.).

Усыпіць (усыпляць) пры дапамозе хлараформу.

• Х. хворага.

|| зак. захлорафармаваць, ✂.

хлуд, ✂, м.

Дробны хвораст, вецце.

• Ачысціць двор ад хлуду.

хлус, ✂, м.

Той, хто хлусіць; манюка.

хлусіць, ✂; незак.

Гаварыць няпраўду, маніць.

• Ён ніколі не хлусіў.

|| зак. схлусіць, ✂.

хлуслівы, ✂.

1. Які гаворыць няпраўду, хлусню.

   • Хлуслівая жанчына.

2. Фальшывы, няправільны.

   • Хлуслівыя словы.
   • Хлуслівыя чуткі.

|| наз. хлуслівасць, ✂.