Verbum

хмель​², ✂, м.

Стан ап’янення, выкліканы алкагольнымі напіткамі.

• Яго х. не бярэ.

хмельны, ✂.

1. Які знаходзіцца ў стане ап’янення, нецвярозы.

2. Які выклікае ап’яненне.

   • Х. напітак.
   • Выпіць хмельнага (наз.).

хмелявод, ✂, м.

Спецыяліст па хмеляводству.

хмеляводства, ✂, м.

Вырошчванне хмелю як галіна раслінаводства.

|| прым. хмеляводчы, ✂.

хмурнець, ✂; незак.

1. Рабіцца, станавіцца хмурым, воблачным.

   • Хмурнела неба.

2. перан. Станавіцца панурым, хмурным (у 2 знач.).

|| зак. схмурнець, ✂.

хмурны, ✂ і хмуры, ✂.

1. Пахмурны, воблачны (пра неба, пагоду і пад.).

   • Х. дзень.
   • Хмурная пара года.

2. перан. Сумны, пануры.

   • Гаспадар сядзеў х.
   • Х. настрой.

|| наз. хмурнасць, ✂.

хмурыцца, ✂; незак.

1. Зацягвацца хмарамі, станавіцца хмурым.

   • Неба х.
   • Х. на дождж (безас.).

2. перан. Станавіцца хмурным, насуплівацца.

   • Твар х.

хмурыць, ✂; незак.

Панура або задумліва моршчыць, насупліваць (лоб, бровы).

хмызняк, ✂ і хмыз, ✂, м.

Кусты, зараснік.

• Каля рэчкі быў густы х.

|| прым. хмызняковы, ✂.

хмыкаць, ✂; незак. (разм.).

Вымаўляць «хм» або «гм», выказваючы здзіўленне, іронію, сумненне, злосць.

• Чаго ты хмыкаеш?

|| аднакр. хмыкнуць, ✂.

|| наз. хмыканне, ✂.