Verbum

ледакол, ✂, м.

Магутнае судна, прыстасаванае для плавання і пракладвання дарогі іншым суднам у ільдах.

• Атамны л.

|| прым. ледакольны, ✂.

ледарэз, ✂, м.

1. Судна, прызначанае для плавання ў бітых ільдах; ледакол.

2. Прыстасаванне каля мастоў, плацін, аб якое разбіваецца лёд у час крыгаходу.

|| прым. ледарэзны, ✂.

ледасек, ✂, м.

Род сякеры, кіркі, прызначаны для высякання прыступак у лёдзе пры ўзыходжанні на горныя вяршыні.

|| прым. ледасечны, ✂.

ледастаў, ✂, м.

Замярзанне ракі, возера, утварэнне суцэльнага ледзянога покрыва.

|| прым. ледастаўны, ✂.

ледаход, ✂, м.

Рух лёду па цячэнню (у час раставання і ў час ледаставу на рэках).

|| прым. ледаходны, ✂.

ледзянец, ✂, м.

Празрыстая цукерка з сумесі цукру з фруктовым сокам.

• Смактаць ледзянцы.

|| прым. ледзянцовы, ✂.

ледзянець, ✂; незак.

1. Пакрывацца лёдам.

   • Вада ледзянее.

2. Станавіцца халодным як лёд, мерзнуць.

   • Пальцы ледзянеюць.
   • Сэрца ледзянее (перан.).

|| зак. зледзянець, ✂ і заледзянець, ✂.

ледзяністы, ✂.

Які ператварыўся ў лёд, падобны на лёд.

• Ледзяністая маса.

|| наз. ледзяністасць, ✂.

ледзяніць, ✂; незак.

Замарожваць, пранізваць холадам.

• Мароз ледзяніць цела.
• Страх ледзяніць сэрца (перан.).

|| зак. зледзяніць, ✂.

ледзяны, ✂.

1. гл. лёд.

2. Пакрыты лёдам.

   • Ледзяная горка.

3. Вельмі халодны.

   • Ледзяная вада.

4. перан. Адубелы ад холаду.

   • Ледзяныя пальцы.

5. перан. Пагардліва халодны.

   • Л. позірк.