Verbum

жэмчуг, ✂, м.

Цвёрдае рэчыва, якое здабываецца з ракавін некаторых малюскаў і мае форму зярнят і шарыкаў белага, ружовага (радзей чорнага) колеру, ужыв. як каштоўнае ўпрыгожанне.

• Нітка жэмчугу.

|| прым. жамчужны, ✂.

• Ж. промысел.
• Ж. пояс.
• Жамчужныя зубы (перан. з белізной, як жэмчуг).

жэньшэнь, ✂, м.

Далёкаўсходняя травяністая расліна сямейства араліевых, корань якой выкарыстоўваецца як лекавы і танізуючы сродак.

• Ж. — корань жыцця.

|| прым. жэньшэневы, ✂.

жэрабя, ✂, н.

1. Умоўны знак, дробная рэч і пад., што выцягваецца наўгад з шэрагу такіх жа прадметаў пры вызначэнні права на што-н., якой-н. чарговасці і пад.

   • Цягнуць ж.

2. перан. Лёс, доля.

жэрах, ✂, м.

Прэснаводная драпежная рыба сямейства карпавых з чырванаватымі ніжнімі плаўнікамі.

жэрдка, ✂, ж.

Шост з доўгага тонкага ствала дрэва, ачышчанага ад галля.

|| зб. жэрдзе, ✂.

|| памянш. жэрдачка, ✂.

|| прым. жардзяны, ✂.

жэрці, ✂; незак. (разм. груб.).

Тое, што і жраць.

|| зак. зжэрці, ✂.

жэст, ✂, м.

1. Рух рукі, галавы, які абазначае што-н. або суправаджае размову.

   • Энергічны ж.
   • Мова жэстаў.

2. перан. Які-н. наўмысны, разлічаны на знешні эфект.

   • Зрабіць высакародны ж.
   • Гэта ўсяго толькі ж.

жэстыкуляваць, ✂; незак.

Рабіць жэсты (у 1 знач.).

• Ж. міліцэйскім жэзлам.

|| наз. жэстыкуляванне, ✂.

жэстыкуляцыя, ✂, ж.

Манера жэстыкуляваць, жэсты.

• Энергічная ж.

|| прым. жэстыкуляцыйны, ✂ і жэстыкуляторны, ✂.

жэтон, ✂, м.

1. Металічны знак, які паказвае на прыналежнасць да якой-н. арганізацыі або выдаецца на памяць аб якой-н. падзеі.

   • Сярэбраны ж.

2. Значок, часцей у форме металічнага кружка, які дае права на атрыманне чаго-н.

   • Ж. на атрыманне шклянкі чаю.
   • Ж. на алей.

|| прым. жэтонавы, ✂.