жэрабя, ✂, н.

  1. Умоўны знак, дробная рэч і пад., што выцягваецца наўгад з шэрагу такіх жа прадметаў пры вызначэнні права на што-н., якой-н. чарговасці і пад.

    • Цягнуць ж.

  2. перан. Лёс, доля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)