Verbum

множны, ✂.

Які складаецца з мноства чаго-н., праяўляецца ў мностве форм, відаў.

○

• Множны лік — граматычны разрад, які паказвае, што гаворка ідзе пра многія прадметы, асобы.

|| наз. множнасць, ✂.

множыльны, ✂, (спец.).

Які прызначаны для размнажэння чаго-н. (рукапісаў, чарцяжоў).

• М. апарат.

множымае, ✂, н.

Першы з двух перамнажальных лікаў або велічынь.

множыцца, ✂; незак.

1. Колькасна павялічвацца; расці.

   • Дабро расло і множылася.

2. Размнажацца (уст.).

   • Тут жывуць і множацца розныя жучкі і кузуркі.

3. Падвяргацца множанню.

   • Пяць множыцца на тры.

|| зак. памножыцца, ✂.

множыць, ✂; незак.

1. Памнажаць адзін лік на другі.

   • М. пяць на два.

2. Павялічваць у колькасці.

   • М. багацце краіны.
   • М. рады барацьбітоў за мір.

|| зак. памножыць, ✂.

|| наз. множанне, ✂ і памнажэнне, ✂.

мноства, ✂, н.

1. Вельмі вялікая колькасць каго-, чаго-н.

   • М. людзей.
   • М. дрэў.

2. У матэматыцы: сукупнасць элементаў, аб’яднаных паводле якой-н. адзнакі.

   • Тэорыя мностваў.