Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

купарвас, , м.

Назва некаторых солей сернай кіслаты.

  • Медны к.
  • Жалезны к.

|| прым. купарвасны, .

купаць, ; незак.

Апускаць у ваду для мыцця, асвяжэння і пад.

  • К. дзіця.

|| зак. выкупаць, .

|| звар. купацца, .

|| зак. выкупацца, .

|| наз. купанне, .

|| прым. купальны, .

  • К. касцюм.
  • К. сезон.

купель, , ж.

Пасудзіна ў форме чашы, у якую апускаюць дзіця пры царкоўным абрадзе хрышчэння.

|| прым. купельны, .

купец, , н.

  1. Багаты гандляр, уладальнік прыватнага гандлёвага прадпрыемства.

    • К. першай гільдыі.
  2. Пакупнік (разм.).

    • Знайсці купца на тавар.

|| памянш. купчык, .

|| наз. купчына, .

|| ж. купчыха, .

|| зб. купецтва, .

|| прым. купецкі, .

  • К. сан.

куп’ё, , н., зб.

Купіны.

купіла, , н. (разм.).

Грашовыя сродкі.

  • Купіў бы, ды купіла няма.

купіна, , ж.

Грудок сухой, цвёрдай зямлі на нізкім або балоцістым месцы, аброслы мохам, травой.

купіраваны, .

Тое, што і купэйны.

куп’істы, .

З купінамі.

  • Куп’істая сенажаць.

|| наз. куп’істасць, .

купіць, ; зак.

  1. Набыць за грошы ці за іншыя каштоўнасці.

    • К. кнігу.
    • На базары розуму не купіш (прыказка).
  2. Схіліць на свой бок подкупам, абяцаннямі і пад.

    • Справядлівага чалавека не к.

|| незак. купляць, .

|| наз. купля, і куплянне, .