Verbum

кулём, прысл. (разм.).

1. Імкліва, перакульваючыся цераз галаву.

   • Паляцець к. з гары.

2. Стрымгалоў.

   • Кінуцца к. за кім-н.

кулі, нескл., м.

Чорнарабочы (насільшчык, грузчык) у некаторых усходніх краінах.

кулік, ✂, м.

Невялікая балотная птушка з доўгімі нагамі.

• Кожны к. сваё балота хваліць.

кулінар, ✂, м.

1. Спецыяліст па кулінарыі.

2. Чалавек, здатны ў прыгатаванні розных страў.

|| ж. кулінарка, ✂.

|| прым. кулінарскі, ✂.

• Кулінарская работа.

кулінарыя, ✂, ж.

1. Майстэрства прыгатавання ежы.

   • Курсы кулінарыі.

2. Магазін гатовых страў і харчовых паўфабрыкатаў.

|| прым. кулінарны, ✂.

куліса, ✂, ж. (спец.).

Бакавы шчыт у тэатральнай дэкарацыі.

• Мяккая к. (у выглядзе заслоны).
• За кулісамі (за сцэнай у тэатры; таксама перан. тайна).
• За кулісы (за сцэну).

|| прым. кулісны, ✂.

куліч, ✂, м.

Салодкі здобны пірог цыліндрычнай формы.

|| прым. кулічны, ✂.

• Кулічнае цеста.

кулон​¹, ✂, м.

Жаночае ўпрыгожанне з каштоўных камянёў ці інш. матэрыялу, якое носяць на ланцужку на шыі.

|| прым. кулонны, ✂.

кулон​², ✂, м.

Адзінка вымярэння колькасці электрычнасці, электрычнага зараду ў Міжнароднай сістэме адзінак.

кулуары, ✂.

1. Памяшканне па-за залай пасяджэння (у парламенце, на з’ездзе і пад.).

2. перан. Аб неафіцыйных размовах у дасведчаных палітычных, грамадскіх колах (кніжн.).

   • Вядома з кулуараў.

|| прым. кулуарны, ✂.

• Кулуарныя размовы.