кулём, прысл. (разм.).

  1. Імкліва, перакульваючыся цераз галаву.

    • Паляцець к. з гары.

  2. Стрымгалоў.

    • Кінуцца к. за кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)