Verbum

крыніца, ✂, ж.

1. Натуральны выхад падземных вод на паверхню зямлі, а таксама вадаём, які ўтварыўся на месцы выхаду падземных натуральных вод.

   • Прынесці вады з крыніцы.

2. перан., чаго. Тое, што дае пачатак чаму-н., служыць асновай для чаго-н.

   • К. святла.
   • К. дабра.

3. Пісьмовыя помнікі, дакументы, на аснове якіх пішуцца навуковыя даследаванні.

   • Мовазнаўчыя крыніцы.

◊

• Біць крыніцай — бурна развівацца, квітнець.

• Жывая крыніца — пра тое, што існуе ў сваім першапачатковым, натуральным стане.

|| прым. крынічны, ✂.

крыніцазнаўства, ✂, н.

Раздзел гістарычнай навукі, які займаецца метадамі вывучэння і выкарыстання гістарычных крыніц.

|| прым. крыніцазнаўчы, ✂.

крыптаграфія, ✂, ж.

Умоўнае тайнае пісьмо, зразумелае толькі для дасведчаных.

|| прым. крыптаграфічны, ✂.

крыптон, ✂, м.

Хімічны элемент, інертны газ без колеру і паху, які прымяняецца ў электрычных лямпах і рэкламных трубках і дае чысты белы колер.

|| прым. крыптонавы, ✂.

крысо, ✂, н.

Ніжняя частка адзежыны, палавіны якой спераду расхінаюцца; пала.

• К. пінжака.

◊

• 3-пад крыса (разм.) — тайна, незаконна.

крыссе, ✂, н., зб.

Крысы, полы.

крыты, ✂.

Які мае страху, дах, верх.

• К. ганак.
• К. базар.

крытык, ✂, м.

1. Чалавек, які выступае з крытыкай чаго-н. (у 1 знач.).

   • Патрабавальны к.

2. Спецыяліст, які займаецца разглядам і ацэнкай літаратурных, музычных, тэатральных і іншых твораў мастацтва.

   • Літаратурны к.
   • Тэатральны к.

крытыка, ✂, ж.

1. Абмеркаванне, разбор чаго-н. з мэтай ацаніць вартасць, выявіць недахопы.

   • К..дапамагае выхаванню кадраў.
   • Не вытрымліваць ніякай крытыкі (быць нікуды не вартым).

2. Літаратурны жанр, задачай якога з’яўляецца аналіз, ацэнка, тлумачэнне твораў мастацтва, навукі, літаратуры.

   • Музычная к.
   • К. і літаратуразнаўства.

3. Адмоўнае выказванне пра што-н., аналіз недахопаў.

   • Падвергнуць крытыцы работу заатэхнікаў.

крытыкаваць, ✂; незак.

Падвяргаць крытыцы.