Verbum

крывяны, ✂.

1. гл. кроў.

2. Які складаецца з крыві.

   • Крывяная пляма.

3. Прыгатаваны з крыві, з крывёю.

   • Крывяная каўбаса.

крыга​¹, ✂, ж.

Ільдзіна на рацэ, на моры.

крыга​², ✂, ж.

Рыбалоўная сетка, якой ловяць рыбу ўдвух, ідучы бродам.

крыгалом, ✂, м.

1. Перыяд, калі пачынае ламацца лёд на рэках.

2. Збудаванне для асцярогі моста ад крыгаходу.

крыгаход, ✂, м.

Рух лёду па цячэнню рэк вясной (у час раставання) і восенню (у час замярзання).

|| прым. крыгаходны, ✂.

крыж, ✂, м.

1. Фігура з дзвюх ліній, якія перасякаюцца пад прамым вуглом.

   • Намаляваць к.

2. Сімвал хрысціянскага культу — прадмет у выглядзе стрыжня з перакладзінай пад прамым вуглом.

   • К. на купале царквы.
   • Нацельны к.
   • Крыжы на магілах.

3. У хрысціян: малітоўны жэст рукой ад ілба да грудзей, да правага і левага пляча.

4. Знак узнагароды, ордэн у форме такой фігуры.

   • Георгіеўскі к.

5. Ніжняя частка хрыбетніка, якая складаецца з пяці пазванкоў, злучаных з касцямі таза (спец.).

6. перан., Пра цяжкі лёс, які выпаў на чыю-н. долю.

   • К. пакут.

○

• Таварыства Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца — арганізацыя для аказання дапамогі ваеннапалонным, хворым, раненым, пацярпеўшым у вайну.

◊

• Несці свой крыж — цярпліва пераносіць пакуты, выпрабаванні.

• Ставіць крыж на кім-чым (разм.) — лічыць скончаным, больш не існуючым; траціць усякую надзею на каго-, што-н.

|| памянш. крыжык, ✂.

|| прым. крыжовы, ✂ і крыжавы, ✂.

• Крыжавая косць.

крыжаванка, ✂, ж.

Тое, што і красворд.

|| прым. крыжаваначны, ✂.

крыжаваны, ✂.

1. Размешчаны крыж-накрыж.

   • Крыжаваная рыфма (цераз радок).

2. перан. Які вядзецца адразу з некалькіх бакоў і сыходзіцца ў адным месцы.

   • К. агонь.

крыжавацца, ✂; незак.

Размяшчацца крыж-накрыж; перасякацца.

|| зак. скрыжавацца, ✂.

• Лініі скрыжаваліся.

крыжавік, ✂, м.

Павук з крыжападобным рысункам са светлых плямаў на спіне.