Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

кровазмяшэнне, , н.

Палавая сувязь паміж блізкімі сваякамі.

|| прым. кровазмяшальны, .

кровападцёк, , м.

Сіняк ад падскурнага кровазліцця, выкліканага ўдарам і пад.

|| прым. кровападцёчны, .

кровапралітны, .

Які суправаджаецца кровапраліццём.

  • Кровапралітная вайна.

|| наз. кровапралітнасць, .

кровапраліцце, , н.

Забойства, масавая гібель людзей.

  • Пазбегнуць кровапраліцця.

кровапусканне, , н.

Спусканне некаторай колькасці крыві з арганізма ў лячэбных мэтах.

|| прым. кровапускальны, .

кроваспыняльны, .

Прызначаны для спынення кровацячэння.

  • Кроваспыняльныя сродкі.

кроватачывы, .

Такі, з якога выдзяляецца, цячэ кроў.

|| наз. кроватачывасць, .

кроватачыць, ; незак.

Выдзяляць кроў.

  • Рана пачала к.

кровацячэнне, , н.

Выцяканне крыві з крывяносных сасудаў.

  • К. з вены.

кроіць, ; незак.

  1. Разразаць (матэрыю, футра і пад.) на кавалкі пэўнай велічыні, выразаць па мерцы часткі чаго-н.

    • К. сукно.
    • К. боты.
    • К. халат.
  2. Адразаць часткі ад цэлага або разразаць на кавалкі чым-н. вострым.

    • К. хлеб.
    • К. лыка.
  3. перан. Прыносіць каму-н. душэўны боль (разм.).

    • К. сэрца.

|| зак. выкраіць, і скроіць, .

|| наз. кройка, .

  • Курсы кройкі і шыцця адзення.

|| наз. краенне, і крой, .

|| прым. кроільны, .