Verbum

хватацца, ✂; незак. (разм.).

Тое, што і хапацца.

|| зак. хваціцца, ✂.

хватаць, ✂; незак. (разм.).

Тое, што і хапаць (у 1, 2, 3 і 4 знач.).

|| аднакр. хватануць, ✂.

|| зак. хваціць, ✂.

|| наз. хватанне, ✂.

хватка, ✂, ж.

1. Спосаб, прыём, якім хватаюць, схватваюць што-н.

2. перан. Аб спрытнасці і хуткасці ў рабоце, дзеянні (разм.).

   • Учэпістая х.

хваткі, ✂ (разм.).

1. Які спрытна, учэпіста хапае што-н.

   • Хваткія рукі.

2. перан. Спрытны, кемлівы.

   • Х. хлопец.

|| наз. хваткасць, ✂.

хвацкі, ✂.

1. Удалы, спрытны.

   • Х. хлопец.

2. Вельмі добры, прыдатны для выкарыстання (разм.).

   • Х. ножык.

|| наз. хвацкасць, ✂.

хвіліна, ✂, ж.

1. Мера часу, роўная ​¹⁄₆₀ гадзіны ці 60 секундам.

   • Чакаем з хвіліны на хвіліну.

2. Кароткі прамежак часу, імгненне (разм.).

   • Зайдзі на хвіліну, ёсць справа.
   • Хвілінай веку не надточыш (прыказка).

|| памянш. хвілінка, ✂.

|| прым. хвілінны, ✂.

хвойнік, ✂, м.

Хваёвы лес.

• У хвойніку было многа грыбоў.

хвойны, ✂.

1. гл. хвоя.

2. Які замест лісця мае іголкі.

   • Хвойныя пароды дрэў.
   • Х. перагной.

хвораст, ✂, м., зб.

Сухія галінкі, адпаўшыя з дрэў або хмызняку.

• Прапаліць печ хворастам.

|| прым. хварасцяны, ✂.

хворасць, ✂, ж. (разм.).

Хвароба, недамаганне, хваравіты стан.

• Х. напала на чалавека.