Verbum

ласіха, ✂, ж.

Самка лася.

ласіца, ✂, ж.

Тое, што і ласка.

ласка​¹, ✂, ж.

1. Пяшчотнасць, цёплыя адносіны да каго-н.

   • Мацярынская л.

2. Ветлівасць, далікатнае абыходжанне.

   • Калі ласка, заходзьце!

◊

• Быць у ласцы (разм.) — карыстацца павагай, давер’ем.

• Выбачайце, калі ласка! — прабачце, даруйце!

• Дзякуй за ласку — шчыра дзякую.

• Зрабіць ласку — аказаць паслугу.

• Увайсці (убіцца) у ласку (разм.) — набыць чыю-н. прыхільнасць.

ласка​², ✂, ж.

Невялікая драпежная жывёліна сямейства куніцавых, а таксама яе футра.

ласкавы​¹ ✂ прым.

Поўны ласкі, пяшчотны.

• Ласкавае дзіця.
• Л. позірк.
• Л. вецер

|| наз. ласкавасць, ✂.

ласкавы​², ✂ (разм.).

Міласцівы, які праяўляе прыхільнасць, добразычлівасць да ніжэйшага.

• Ласкавыя адносіны.

◊

• На ласкавым хлебе (разм. жарт.) — на пажыццёвай пенсіі або на чыім.-н. утрыманні.

|| наз. ласкавасць, ✂.

ласкальны, ✂.

1. Поўны ласкі, пяшчотны, ветлівы.

   • Ласкальная ўсмешка.

2. У граматыцы: які ўносіць сваёй формай адценне ласкі ў значэнне слова (напр. вавёрачка, дурненькі).

ласо, нескл., н.

У конных пастухоў: аркан з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі жывёл.

• Накінь л. на шыю.

ласось, ✂, м.

Буйная марская рыба з мяккім мясам ружовага колеру.

|| прым. ласасёвы, ✂.

• Ласасёвая ікра.
• Ласасёвая пуціна.
• Сямейства ласасёвых (наз.).

ласт, ✂, м.

1. Відазмененая пакарочаная канечнасць некаторых водных жывёл, птушак (цюленяў, пінгвінаў і пад.), пальцы якой злучаны перапонкай.

2. пераважна Прыстасаванне для плавання ў выглядзе шырокіх лап з перапонкамі, што надзяваюць на ногі.

|| прым. ластавы, ✂.