Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

фотатыпія, , ж. (спец.).

Спосаб плоскага друку са шкляной або металічнай пласціны, а таксама адбітак, атрыманы такім спосабам.

|| прым. фотатыпічны, .

  • Фотатыпічнае выданне кнігі.

фотатэлеграма, , ж.

Тэлеграма, перададзеная пры дапамозе фотатэлеграфа.

фотатэлеграф, , м.

Тэлеграфны апарат для перадачы адлюстраванняў (рукапісаў, малюнкаў, фотаздымкаў), а таксама перадача адлюстраванняў сродкамі такога апарата.

|| прым. фотатэлеграфны, .

фотахроніка, , ж.

Хроніка падзей, адлюстраваная ў фатаграфіях.

|| прым. фотахранікальны, .

фотаэлемент, , м. (спец.).

Прыбор, у якім пад уздзеяннем святла ўзнікае электрарухаючая сіла.

|| прым. фотаэлементны, .