Verbum

каардыната, ✂, ж.

1. Адна з велічынь, якая вызначае месцазнаходжанне пункта на плоскасці або ў прасторы (спец.).

   • Геаграфічныя каардынаты.

2. перан. Звесткі пра месцазнаходжанне або месцапражыванне каго-н. (разм.).

   • Напішы мне свае к.

|| прым. каардынатны, ✂.

каардынатар, ✂, м. (кніжн.).

Асоба, якая ажыццяўляе каардынацыю чаго-н.

каб​¹, злуч.

1. Далучае да галоўнага пабочны сказ з мэтавым або паясняльным значэннем.

   • Трэба чытаць больш выразна, каб усім было зразумела.
   • Спяшаюся, каб не спазніцца на поезд.

2. умоўны. Далучае даданы сказ, які паведамляе пра ўмовы здзяйснення чаго-н.

   • Каб ён змог, то зрабіў бы сам.
   • Не прыехаў бы, каб не было патрэбы.

3. Уводзіць пабочныя і ўстаўныя словазлучэнні і сказы.

   • А я, каб ты ведала, заўтра паеду ў камандзіроўку.

каб​², часц.

1. Ужыв. пры выказванні скаргі, праклёну, пажадання (звычайна ў пачатку простых сказаў).

   • К. такіх вылюдкаў зямля не насіла!

2. Ужыв. пры выказванні сумнення ў магчымасці чаго-н.

   • К. толькі адна гэта бяда.

кабала, ✂, ж.

1. У старажытнай і сярэдневяковай Русі: даўгавое абавязацельства, якое ставіла пазычальніка ў асабістую маёмасную залежнасць ад пазыкадаўца, а таксама сама гэта залежнасць.

2. перан. Поўная залежнасць ад каго-н.

   • Селянін быў у кабале ў памешчыка.

кабалістыка, ✂, ж.

1. Сярэдневяковая містычная плынь у іудаізме, якая прымяняла магічныя рытуалы і варажбу.

2. перан. Штосьці незразумелае, заблытанае, поўнае загадкавай сілы (кніжн. іран.).

|| прым. кабалістычны, ✂.

кабальны, ✂.

1. Які мае адносіны да кабалы (у 1 знач.), знаходзіцца ў кабале (у 2 знач.).

   • Кабальная залежнасць.

2. перан. Які з’яўляецца кабалой (у 2 знач.), вельмі цяжкі.

   • Кабальныя ўмовы.

кабан, ✂, м.

1. Самец свінні, кныр.

2. Дзікая свіння, дзік.

|| памянш. кабанчык, ✂.

кабаніна, ✂, ж.

Мяса кабана.

• Воўк да кабаніны вельмі ласы.

кабарга, ✂, ж.

Сібірская і азіяцкая бязрогая горная жывёліна сямейства аленевых.

|| прым. кабарговы, ✂.