Verbum

конка, ✂, ж.

Да ўвядзення трамвайнага руху: гарадская рэйкавая дарога, па якой хадзілі вагоны на коннай цязе, а таксама вагон такой дарогі.

|| прым. коначны, ✂.

конкурс, ✂, м.

Спаборніцтва, мэтай якога з’яўляецца выдзяленне лепшых яго ўдзельнікаў, лепшых работ.

• К. музыкантаў імя П.Чайкоўскага.
• Аб’явіць к. на лепшую п’есу.
• Не прайсці па конкурсу на пасаду.

|| прым. конкурсны, ✂.

конна, прысл.

Вярхом, на кані.

• Прыехаць к. ў брыгаду.

конна...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які мае адносіны да каня, коней, напр. коннаартылерыйскі, коннамеханізаваны, коннаспартыўны;
2. які ажыццяўляецца з удзелам коней, напр. коннаакрабатычны, коннабалетны, коннасувязны;
3. які мае адносіны да конегадоўлі, напр. конназаводскі, конназаводства.

коннагвардзеец, ✂, м.

1. Той, хто служыць у гвардзейскай кавалерыі.

2. У царскай арміі: ваеннаслужачы лейб-гвардыі коннага палка.

|| прым. коннагвардзейскі, ✂.

конназаводства, ✂, н.

Развядзенне пародзістых коней на конных заводах.

|| прым. конназаводскі, ✂.

коннік, ✂, м.

1. Той, хто едзе на кані вярхом; верхавы.

2. Конны воін, кавалерыст.

конніца, ✂, ж.

Коннае войска, кавалерыя.

конны, ✂.

1. гл. конь.

2. Які прыводзіцца ў рух коньмі.

   • Конная касілка.

3. Які мае адносіны да конніцы, кавалерыйскі.

   • К. ўзвод.
   • К. атрад.

консул, ✂, м.

1. Службовая асоба дыпламатычнага ведамства, якая прадстаўляе і абараняе прававыя і эканамічныя інтарэсы сваёй дзяржавы і яе грамадзян перад уладай другой дзяржавы.

   • Генеральны к.

2. У старажытным Рыме і ў Францыі (у першыя гады 19 ст.): тытул адной з вышэйшых службовых асоб, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.

|| прым. консульскі, ✂.

• Консульскія паўнамоцтвы.