Verbum

непазбыўны, ✂ (разм.).

Такі, які не праходзіць, ад якога цяжка пазбавіцца.

• Непазбыўная туга.

|| наз. непазбыўнасць, ✂.

непазнавальны, ✂.

1. Які змяніўся настолькі, што яго цяжка пазнаць.

   • Непазнавальная вёска.

2. Недаступны пазнанню.

   • У свеце няма нічога непазнавальнага.

|| наз. непазнавальнасць, ✂.

непазнаны, ✂.

1. Такі, які яшчэ не вывучаны.

   • Непазнаныя стыхійныя сілы.

2. Такі, якога не пазналі, не апазналі.

   • Н. труп.

|| наз. непазнанасць, ✂.

непакоіцца, ✂; незак.

1. Адчуваць неспакой, трывогу; хвалявацца.

   • Н. перад дакладам.

2. Праяўляць клопат, турбавацца.

   • Н. за сына.

непакоіць, ✂; незак.

1. Выклікаць непакой, трывогу, хваляванне.

   • Навіна непакоіла яго.

2. Турбаваць каго-н.; прычыняць боль.

   • Асколак непакоіў раненага.

непакой, ✂, м.

1. Стан душэўнай трывогі, хвалявання, выкліканы чым-н.

   • Н. за лёс разведчыкаў.

2. Турботы, клопаты.

   • Н. за дзяцей.

непакора, ✂, м.; ✂, ж..

1. Непакорнасць, непадуладнасць каму-н.

   • Дух непакоры.

2. Такі, якога немагчыма скарыць.

3. Упарты чалавек; неслух.

непакорлівы, ✂.

Тое, што і непакорны.

|| наз. непакорлівасць, ✂.

непакорны, ✂.

Які не хоча пакарацца, быць падуладным каму-н.; непаслухмяны.

• Непакорная натура.

|| наз. непакорнасць, ✂.

непаладкі, ✂, ж.

1. Адсутнасць наладжанасці; недахопы ў рабоце чаго-н.

   • Ліквідаваць н. ў рабоце машыны.

2. Непаразуменні, сваркі, нелады.

   • Сямейныя н.