непакоіць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Выклікаць непакой, трывогу, хваляванне.
- Навіна непакоіла яго.
-
Турбаваць каго-н.; прычыняць боль.
- Асколак непакоіў раненага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)