непакоіць, ✂; незак.

  1. Выклікаць непакой, трывогу, хваляванне.

    • Навіна непакоіла яго.

  2. Турбаваць каго-н.; прычыняць боль.

    • Асколак непакоіў раненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)