непакорны прыметнік
Які не хоча пакарацца, быць падуладным каму-н.; непаслухмяны.
- Непакорная натура.
|| назоўнік: непакорнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
непакорны прыметнік
Які не хоча пакарацца, быць падуладным каму-н.; непаслухмяны.
|| назоўнік: непакорнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)