непакорны, ​.

Які не хоча пакарацца, быць падуладным каму-н.; непаслухмяны.

  • Непакорная натура.

|| наз. непакорнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)