Verbum

вязанне, ✂, н.

1. гл. вязаць.

2. Тое, што звязана або вяжацца (пруткамі, кручком і пад.).

   • Адкласці ўбок в.

вязаны, ✂.

Зроблены вязаннем.

• Вязаныя рукавіцы.

вязацца, ✂; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв), з чым. Знаходзіцца ў адпаведнасці з чым-н., узгадняцца.

   • Версія не вяжацца з фактамі.

2. да каго. Прыставаць, чапляцца.

   • Не вяжыся да чалавека.

◊

• Не вяжацца гаворка (разм.) — не атрымліваецца.

вязаць, ✂; незак.

1. Закручваючы жгутом, вяроўкай, сцягваць.

   • В. снапы.

2. Сцягваць каму-н. вяроўкай, рэменем рукі, ногі, пазбаўляючы магчымасці рухацца.

   • В. разбойніка.

3. Плесці кручком, пруткамі або на машыне з якога-н. матэрыялу.

   • В. карункі.
   • В. панчохі.

4. Змацоўваць чым-н. (спец.).

   • В. цагліны цэментам.
   • В. бярвенне.

5. звычайна безас. Выклікаць вяжучае адчуванне.

   • Вяжа ў роце ад кіслага.
   • Танін вяжа.

|| зак. звязаць, ✂.

|| наз. вязка, ✂ і вязанне, ✂.

вязень, ✂, м.

Той, хто знаходзіцца пад стражай, зняволены.

• Вязні фашысцкіх засценкаў.

вязка, ✂, ж.

1. гл. вязаць.

2. Звязак аднародных прадметаў, звязаны ахапак чаго-н.

   • В. абаранкаў.
   • В. дроў.

вязкі, ✂.

1. Цягучы, клейкі.

   • Вязкае рэчыва.

2. Ліпкі, які засмоктвае, гразкі.

   • Вязкае балота.

|| наз. вязкасць, ✂.

вязнуць, ✂; незак.

Засядаць у чым-н. вязкім, грузнуць.

• Ногі вязнуць у дрыгве.
• В. у снезе.

|| зак. завязнуць, ✂ і увязнуць, ✂.

вязь, ✂, ж.

Старажытнае дэкаратыўнае пісьмо, у якім літары звязаны ў непарыўны арнамент, а таксама злучэнне, спляценне сумежных літар у адзін складаны знак.

• Напісаць славянскай вяззю.

вякаць, ✂; незак. (разм.).

1. Падаваць час ад часу слабы голас.

   • У сенцах вякаў кот.

2. Гаварыць пустое, не вартае ўвагі.

|| аднакр. вякнуць, ✂.

|| наз. вяканне, ✂.