вякаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

  1. Падаваць час ад часу слабы голас.

    • У сенцах вякаў кот.
  2. Гаварыць пустое, не вартае ўвагі.

|| аднакратны дзеяслоў: вякнуць.

|| назоўнік: вяканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)