вякаць, ✂; незак. (разм.).

  1. Падаваць час ад часу слабы голас.

    • У сенцах вякаў кот.

  2. Гаварыць пустое, не вартае ўвагі.

|| аднакр. вякнуць, ✂.

|| наз. вяканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)