Verbum

мятлісты, ✂.

Такі, як мяцёлка, пышны.

• М. авёс.

мятліца, ✂, ж.

Шматгадовая расліна з суквеццем у выглядзе мяцёлкі.

• Зарадзіла м. — хлебу палавіца (прыказка).

|| прым. мятлічны, ✂, -ая, -ае.

мятлішча, ✂, н.

Палка, на якую насаджваецца мятла.

мятлюг, ✂, м.

Тое, што і мятліца.

мяўкаць, ✂; незак.

Пра катоў: крычаць, утвараючы гукі «мяў».

|| аднакр. мяўкнуць, ✂.

|| наз. мяўканне, ✂.

мяцеж, ✂, м.

Стыхійнае ўзброенае паўстанне супраць улады.

• Падаўленне мяцяжу.

мяцежнік, ✂, м.

Удзельнік мяцяжу.

|| ж. мяцежніца, ✂.

|| прым. мяцежніцкі, ✂.

мяцежны, ✂.

1. Які мае непасрэдныя адносіны да мяцяжу, заклікае да яго.

   • Мяцежныя войскі.

2. Трывожны, неспакойны, бурны.

   • М. характар.

|| наз. мяцежнасць, ✂.

мяцеліца, ✂, ж.

1. Снежная бура, завея.

   • Разгулялася м.

2. Народны танец, які выконваецца ў хуткім тэмпе з частымі зменамі фігур і паваротамі.

|| прым. мяцелічны, ✂.

мяцёлка, ✂, ж.

1. гл. мятла.

2. Суквецце некаторых раслін, якое мае мяцёлчаты выгляд.

|| прым. мяцёлачны, ✂.