Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бярды́ш, , м.

Старадаўняя зброя — баявая сякера з лязом у форме паўмесяца на доўгім дрэўку.

бярло́г, , м.

Зімовае логава мядзведзя.

|| прым. бярлогавы, .

бярло́га, , ж.

Тое, што і бярлог.

|| прым. бярлогавы, .

бяро́за, і бярэ́зіна, , ж.

Лісцевае дрэва з белай карой

  • Б. — не пагроза: дзе стаіць, там і шуміць (прыказка).

|| памянш. бярозка, .

|| прым. бярозавы, .

  • Бярозавая каша (разм. іран.) — пакаранне розгамі.

бяро́завік, , м.

Бярозавы сок.

  • Пакаштаваць салодкага бярозавіку.

бяро́зка, , ж.

  1. гл. бяроза.

  2. Травяністая расліна сямейства бярозавых з павойным сцяблом і белымі ці ружовымі кветкамі.

|| прым. бярозкавы, .

бяро́ста, , ж.

Верхні слой бярозавай кары.

  • Абдзерці бяросту.

|| прым. берасцяны, .

  • Берасцяная грамата (старажытныя пісьмы і дакументы на бяросце).

|| прым. берастовы, і бяроставы, .

бярэ́знік, , м., зб.

Бярозавы лес.

  • Малады б.

бярэ́мя, , н.

Такая колькасць чаго-н. (дроў, саломы і інш.), што можна абхапіць абедзвюма рукамі і панесці, ахапак.

  • Б. дроў.

бясе́да, , ж.

Збор гасцей з пачастункам.

  • Балявала ўся б.

|| прым. бяседны, .

  • Б. стол.

  • Бяседныя госці — усе запрошаныя на бяседу.