Verbum

выпаўзак, ✂, м.

1. Адзін з відаў дажджавога чарвяка.

2. Тое, што і выпоўзіны.

|| прым. выпаўзкавы, ✂.

выпаўзень, ✂, м.

Тое, што і выпаўзак (у 2 знач.).

выпаўзці, ✂; зак.

1. Выйсці паўзком, паўзучы.

   • В. праз шчыліну.

2. Паўзучы, паявіцца.

   • З травы выпаўзла вужака.
   • З-за гары выпаўз аўтобус (перан.).

|| незак. выпаўзаць, ✂ і выпоўзваць, ✂.

выперадзіць, ✂; зак.

Тое, што і апярэдзіць.

• В. у бегу.
• В. у вучобе (перан.).

|| незак. выпераджаць, ✂ і выпярэджваць, ✂.

|| наз. выпераджэнне, ✂ і выпярэджванне, ✂.

• В. тэрмінаў (перан.).

выперці, ✂; зак.

1. Выцесніць напорам, выдавіць сілай.

   • В. дно ў бойцы.

2. Выгнаць, выключыць, звольніць (разм.).

   • В. з хаты.
   • В. з работы.

3. Выдацца, высунуцца за межы чаго-н. (разм.).

   • В. наперад.

|| незак. выпіраць, ✂.

выпетраць, ✂; зак.

1. Высахшы, страціць свае якасці, колер і пад.

   • Пад гарачым сонцам і ветрам выпетрала трава.

2. Зрабіцца худым, сухім (перан.).

   • Во выпетраў чалавек.

выпечы, ✂; зак.

1. Прыгатаваць пячэннем.

   • Пякарня выпекла тону хлеба.

2. Добра прапячы.

   • Хлеб не выпечаны.

3. Расходаваць у працэсе пячэння.

   • В. ўсё цеста.

4. Знішчыць агнём, жарам, кіслатой.

   • В. бародаўку.

5. Выпаліць на чым-н. (знак, кляймо).

   • В. кляймо

|| незак. выпякаць, ✂.

|| наз. выпяканне, ✂ і выпечка, ✂.

|| прым. выпячны, ✂.

• Выпячныя вырабы.

выпіваць, ✂; незак.

1. Піць (у якой-н. колькасці).

   • Нашча выпівае паўшклянкі мінеральнай вады.

2. Часта ўжываць спіртное (разм.).

   • Муж пачаў в.

выпілаваць, ✂; зак.

Выразаць пілой, вырабіць пілаваннем.

• В. дзірку ў дзвярах.
• В. рамку.

|| незак. выпілоўваць, ✂.

выпіраць, ✂; незак.

1. гл. выперці.

2. Выдавацца на паверхню, выпінацца.

   • Востры кадык выпірае на шыі.