выперадзіць, ✂; зак.

Тое, што і апярэдзіць.

  • В. у бегу.
  • В. у вучобе (перан.).

|| незак. выпераджаць, ✂ і выпярэджваць, ✂.

|| наз. выпераджэнне, ✂ і выпярэджванне, ✂.

  • В. тэрмінаў (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)