выперадзіць дзеяслоў | закончанае трыванне
Тое, што і апярэдзіць.
- В. у бегу.
- В. у вучобе (пераноснае значэнне).
|| незакончанае трыванне: выпераджаць і выпярэджваць.
|| назоўнік: выпераджэнне і выпярэджванне.
- В. тэрмінаў (пераноснае значэнне).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)